Gezellige horken

In hun hebzucht brengen bankjongens bijna de hele wereldeconomie in een dip door te rommelen met hypotheken. Ondanks de groeiende ekonomie gaat het dus bijna mis. En direct keert dat terug in de peilingen: de burger is zijn optimisme kwijt en wil niet meer kopen, dus gaat de ekonomie nog slechter draaien.

Een kwart van de jeugd wil emigreren, mensen hebben geen vertrouwen meer in de samenleving, veiligheid en leefbaarheid. De medemens is van een vriendelijk en hulpvaardig wezen veranderd in een hork met een kort lontje. Het is hier niet meer leuk.
Krijgen vervolgens de hedgefunds en banken de schuld? Nee, het komt door de individualisering.

Individualisering? Waarom toch krijgt iedere keer weer de individualisering de schuld van de toegenomen horkerigheid? Wellicht had je vroeger meer saamhorigheid en burenhulp, maar ook meer sociale controle die het leven zuur maakte voor iedereen die 'anders' was. You win some, you loose some.
Zelf ben ik een aartsindividualist. Als de mode zegt rood, dan draag ik blauw, ik pas er voor om zo maar iets te doen omdat een ander dat voor me vindt. Ik bepaal zelf wel of en zo ja in welke god ik geloof, dat hoeft niemand me te vertellen.
Maar ben ik daardoor dan automatisch die onbehouwen hork met dat korte lontje? Ga nou toch gauw weg, ik ben een hartstikke aardig mens, sociaal bewogen, vriendelijk voor de minder bedeelden en help ook nog wel eens een oud dametje oversteken. Hoezo horkerig?
En waren die botte Amsterdammers van vandaag vroeger wel zulke vriendelijke luitjes? Zijn ze wel zo veranderd? Of waren ze eigenlijk onder die zogenaamde Amsterdamse gein toen al horken die niets moesten hebben van alles wat niet uit de Jordaan kwam?
Is de automobilist agressief omdat hij individualist is? Of gewoon omdat hij in de file staat en te laat op zijn afspraak komt?

En wat te denken van niet-individualisten en gezellige groepen als voetbalsupporters en hangjongeren? Zijn dat niet de horken en probleemmakers? Het kenmerk van hun acties is dat het altijd samen is, alleen zijn het allemaal schatjes.

Kappen dus met ons individualisten altijd maar weer de schuld geven. Geef die nou maar weer eens lekker ouderwets aan het grootkapitaal of verzin eens wat anders. De PVDA wellicht, Mark Rutte, of wat te denken van de Islam? Brussel? Er is vast wel een leuke zondebok te vinden. Komop, een beetje je best doen.

Spiegeltje, spiegeltje aan de wand...

De cijfers vliegen je dezer dagen weer om de oren. Het goede nieuws kwam van het Sociaal Cultureel Planbureau die wist te melden dat maar liefst 82% van de Nederlanders gelukkig is met zichzelf en het gezin. Dat is alweer iets hoger dan de vorige jaren en ook het vertrouwen in de samenleving is weer iets gestegen, na een dip in de periode Fortuyn- van Gogh.
Rita en 'het moet niet gakker worden'-Geert trekken ook een 20% van de Nederlanders. Zouden dat dan die 20% niet-gelukkigen onder ons zijn? Kan bijna niet missen, als Geert of ijzeren Rita je grote voorbeeld is, dan zit je waarschijnlijk niet lekker in je vel.
En al die gelukkige mensen, dat zijn natuurlijk niet die notoire kankerpitten, met dat beruchte korte lontje. Dat moeten dus ook weer die 20% zijn. Als we de aanhangers van Rita en Geert dus nou maar gewoon naar een heropvoedingskamp sturen, dan komt het vanzelf helemaal goed met Nederland. Toch?
Of zouden die 20% ongelukkigen de Happy Singles zijn, die immers wanhopig op zoek zijn naar een partner? Zeg nou zelf, als je jezelf voortdurend luidkeels happy noemt, dat is toch op z'n minst verdacht?
Het blad Jongens/Meisjes had ook weer een onderzoek en maar liefst 75% van de ouders vindt zichzelf een prima opvoeder. Het eigen kroost gedraagt zich ook prima. Maar het kroost van anderen daarentegen, dat zijn van die brutale vlegels, vindt ook weer iets van 75%. Toch wel interessant, twee maal 75% is samen 150%. En dat kan natuurlijk niet. Tenzij die onopgevoede kinderen allemaal uit héééél grote gezinnen komen moet het haast wel zo zijn dat de kids van veel van die prima opvoeders door andere prima opvoeders als etterbakjes worden gezien.
En de school, die mag wel wat strenger optreden tegen etterbakjes, vinden ook weer de meeste ouders. Maar o wee natuurlijk als de juf ons eigen schatje tien minuten nahoudt. Dan zijn de rapen gaar, ons lieverdje zou nooit of te nimmer rottigheid uithalen.
Televizier wist ondertussen te melden dat 70% van de Nederlanders meestal het avondeten nuttigt met het bord op schoot voor de tv.
Met het bord op schoot voor de tv??? Hallo prima opvoeders, wie zijn dat dan nu weer? Jullie zeker weer niet, hè? Dat zijn vast weer die anderen? Iedere gek weet toch dat je zo je kinderen niet opvoedt? Dat dat dodelijk is voor de interaktie binnen het gezin?

Ook weer die 80% van ons zegt tegen het SCP gezond te leven. Maar 50% kampt ondertussen met overgewicht, 50% drinkt te veel en 50% beweegt te weinig. Tja...

Conclusie: òf Nederland leeft in een geheel nieuw statistisch universum waar het totaal veel meer dan 100% mag zijn, òf ons zelfbeeld strookt wel heel erg weinig met de werkelijkheid.

Beetje vertekening in ons eigen beeld in de spiegel? Ligt niet aan ons, die spiegel is vast niet goed.

Viva la Revolucion!

Altijd al groots en meeslepend willen leven? De onderdrukten willen bevrijden van dictatuur? Dan was in de zestiger jaren de guerilla in Zuid-Amerika dè oplossing. Cuba was nog een modelstaat, Che Guevara hing op iedere studentenmuur, in Nicaragua deden de kameraden ook goed werk en de rebellen in Colombia werden nog niet geassocieerd met cocaïne.
Anno 2002 is het een wat minder voor de hand liggende keuze. De revolutie is dood, het communisme begraven en iedereen weet dat geweld niks heeft opgeleverd.
Toch koos onze prille nationale guerillera Eileen alias Tanja uit Denekamp voor de revolutie.
Maar, weten we nu uit haar dagboek, de revolutie is ook niet alles.
Honger en verveling in de jungle, dat hoort erbij.
Maar ook dit keer blijkt de glorieuze toekomt niet alleen te struikelen over praktische problemen als een zwaar bewapende tegenstander. De vijand zit van binnen.
De commandanten vieren feest met drank en chips, terwijl het voetvolk toekijkt. De vrouwelijke kameraden kunnen zich toegang verschaffen tot die chips in ruil voor sexuele gunsten. 'Wat voor een organisatie is dit, waar sommigen geld, sigaretten en snoep hebben terwijl anderen moeten bedelen? Een organisatie waar een meisje met grote borsten en een mooi gezichtje een hele eenheid kan destabiliseren?'
E la luta continua!
De strijd gaat door zusters! Maar wellicht toch weer eerst in onze eigen slaapkamer en pas als we die kerels er onder hebben de rest van de wereld?

P.S. wedden dat Tanja/Eileen geen grote borsten heeft?