Mannen en complimenten

Brits onderzoek heeft het aangetoond: mannen zijn slecht in het geven van complimenten. De duizend ondervraagde Britse dames bevestigden het van harte. En dat 90% van de dames met plezier een complimentje in ontvangst neemt is ook al niet erg wereldschokkend.
Tel uit je winst heren, schot voor open doel, geef dat complimentje en ze is weer helemaal tevreden.
Toch doen die kerels het niet.

Tja dames, zo makkelijk is het niet voor een beetje kerel. Die is namelijk bang. Die gaat net zo lang nadenken hoe dat complimentje dan wel niet gaat aankomen, of het welkom is, vleiend maar niet slijmerig en vooral niet te opdringerig. En tegen de tijd dat dat allemaal is doorgerekend in het mannetjesbrein, dan hoeft het al niet meer.
Terwijl het toch zo simpel is.
Wij dames krijgen het liefst een compliment van onze eigen vent. Dan zijn we zo vertederd dat de schat het foutloos uit z'n mond heeft gekregen, dat we drie weken niet naar andere mannen kijken. Dat is dus altijd prijs heren, niks om bang voor te zijn.
En collega's zijn ook meestal welkom. Maar dan graag over onze stijl, onze kleding en dat we zo mooi zijn afgevallen. Dus niet over borsten, billen en dat soort zaken. Over ons buro heenhangen en proberen in ons decolleté te kijken tijdens het complimentje kan ook tegen werken. Als we serieus in jullie geïnteresseerd zijn komen we wel met dat decolleté over jullie buro heenhangen.
En vreemden, tja, die moeten zich een beetje inhouden. Wat een beetje bouwvakker als compliment bedoelt komt niet altijd zo over. Gek hè?
Alleen voor hele knappe, gespierde of rijke mannen maken we in het publieke domein graag een uitzondering...

Bokito: read his lips!

De visie op elkaar van gorilla Bokito en de vrouwelijke bezoeker van Blijdorp die dagelijks bij hem langs kwam verschillen nogal. De vrouw wist zeker dat Bokito een speciale band met haar had, als ze haar hand op de glasruit zette kwam hij er altijd aan en glimlachte naar haar. Primatoloog Frans de Waal zegt dat gorilla's nooit glimlachen. Als apen hun bovenlip optrekken doen ze dat om te dreigen.
Wat Bokita tegen haar 'glimlachte' was de boodschap dat ze hem behoorlijk irriteerde en nu toch snel moets oprotten omdat hij haar anders wel eens goed te grazen zou nemen.
De vrouw wilde het niet zien. Het gevolg is bekend, Bokito sleepte haar aan de haren mee en beet haar vele malen. Maar zodra ze weer uit het ziekenhuis mag, heeft ze alweer aangekondigd, gaat ze weer bij Bokito op bezoek. Hun band is nu immers hechter dan ooit.
Het is dezelfde 'blindheid' voor body language die mishandelde vrouwen keer op keer weer terugstuurt naar een mishandelende partner of in de handen doet vallen van de volgende mishandelaar. We lezen iets anders dan ze uitstralen en we kunnen gewoon niet geloven dat wat we zien niet is wat ze zijn.
Onze hangup: we willen zo graag in ons eigen beeld van een man geloven dat we die grijnzende aap in ze niet herkennen.